پدیده خودافشاگری و به اشتراک گذاشتن پست ها و مطالبی کاملا شخصی و خصوصی، این روزها به یک پدیده عادی بین جوان ها تبدیل شده، اما چرا؟
«برات میل می زنم.» این جمله، تا همین چند سال پیش نشانه به روز بودن و توی باغ بودن گوینده بود که به جای فرستادن مطلبی با فکس، پست یا پیک بادپا، آن را از طریق شبکه اینترنت به دست مخاطبش می رساند اما حالا و امروز، با تغییر نسل و البته پیدا شدن سر و کله شبکه های اجتماعی فراوان، این جمله به نوعی نشاندهنده عقب افتاده بودن گوینده هم هست.
چه قبول کنیم چه نه، شبکه های اجتماعی، مخصوصا در این روزها فیس بوک، زندگی همه ما یا اکثریت ما را تغییر داده است؛ کافی است یک روز برق نباشد یا اینترنت قطع باشد تا خیلی از ماها حس بدی داشته باشیم و مدام اضطراب داشته باشیم و دنبال راهی برای چک کردن صفحه های شخصی مان باشیم، این قطعا یک اعتیاد است؛ اعتیادی که البته برخی ها آن را بد نمی دانند اما در این مطلب کاملا علمی بر اساس شواهد و یافته ها و پژوهش ها خوب و بدهای شبکه های اجتماعی و تاثیرات آنها را روی افراد نوشته ایم تا خودتان نتیجه گیری کنید.
چکیده پژوهشی دانشگاهی با عنوان «نوجوانان و شبکه های اجتماعی: آسیب ها، مدیریت و پیشگیری»
فیس بوک با وجود آنکه کمتر از ۶ سال از راه اندازی اش می گذرد، فراگیرترین شبکه اجتماعی در تمام دنیاست، برای عضویت در این شبکه اجتماعی هیچ محدودیت سنی وجود ندارد و هر کس توان استفاده از کامپیوتر و دیگر ابزارهای قابل اتصال به اینترنت را داشته باشد، می تواند برای خود در این شبکه اجتماعی یک حساب کاربری ایجاد کرده و با دیگران ارتباط برقرار کند.
