سه شنبه, ۷ خرداد ۱۳۹۲، ۱۰:۵۹ ق.ظ
شعر بسیار زیبا از کارو
تا روح بشر به چنگ زر، زندانی ست
شاگردی مرگ پیشهای انسانی است
جان از ته دل، طالب مرگ است... دریغ
در هیچ کجا برای مردن جا نیست؟
کارو
۹۲/۰۳/۰۷
تا روح بشر به چنگ زر، زندانی ست
شاگردی مرگ پیشهای انسانی است
جان از ته دل، طالب مرگ است... دریغ
در هیچ کجا برای مردن جا نیست؟
کارو
زیادى خوبى نکن !!!
انسان است، فراموشکار است !!!
از تنهایى اش که در بیاید تنهایى ات را دور میزند !!!
پشت مى کند به تو ، به گذشته اش !!!
حتی روزى میرسد که به تو میگوید: شما...؟