هوش مصنوعی، علمی نوین و رو به رشد است. شروع هوش مصنوعی به سال ۱۳۲۹ خورشیدی بازمی گردد، یعنی زمانی که آلن تورینگ مقاله خود را درباره ساخت ماشین هوشمند به رشته تحریر درآورد.
همه افرادی که نخستین گام ها را در راه معرفی و شناخت هوش مصنوعی برداشتند به دنبال یک هدف بودند و آن نیز رساندن سطح هوش مصنوعی به سطح هوش انسانی بود. ماشین هایی که به عنوان ماشین های هوشمند شناخته می شوند از توانایی فکر کردن بدون نیاز به انسان برخوردارند و این به دلیل وجود هوش مصنوعی در این گونه از ماشین هاست. این ماشین ها در صورتی یک ماشین باهوش شناخته می شوند که دارای قابلیت هایی مانند شناخت از وجود خود، از توانایی شناخت محیط پیرامون خود (ربات های امدادگر) و توانایی نشان دادن عکس العمل در مقابل کنش های حاصل از محیط (ربات های کاوشگر) باشند.